Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2015

Μεσόγειος - Ίσαλος Γραμμή

Από την Παρασκευή 4/12 έως την Κυριακή 13/12 θα συμμετέχω σε ένα συνέδριο με θέμα τον τίτλο του άρθρου, που οργανώνει η κ. Μαρία Καλαθάκη Σχολ. Σύμβουλος των καθηγητών ΠΕ04, Δυτικής Κρήτης.
Επισυνάπτω τα προγράμματα (Ελληνικό & Ευρωπαϊκό συνέδριο).
Μοιράζομαι επίσης τα τραγούδια για την Μεσόγειο, για να σας βάλω στο κλίμα. Σε επόμενη διοργάνωση μπορείτε να συμμετέχετε και εσείς!


Ποίηση Σεφέρης, μουσική Μαρκόπουλος
https://www.youtube.com/watch?v=aIH4hYYL-dg με εικόνες της Κρήτης



Μουσική: Ζωρζ Μουστακί 
Στίχοι: Δημήτρης Χριστοδούλου
Τραγούδι: Μελίνα Μερκούρη
 
https://www.youtube.com/watch?v=8sQTh95bv8s


Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2015

ΜΕ ΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΠΛΑΤΥΚΑΜΠΟΥ Επίσκεψη στη Μόνιμη έκθεση του CERN στο Νεοχώρι

Με πρωτοβουλία του Δήμου Νοτίου Πηλίου, σε συνεργασία με το CERN και το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας δημιουργήθηκε μόνιμη έκθεση του πρωτοποριακού και κορυφαίου αυτού διεθνούς πειράματος στο Νεοχώρι, η οποία λειτουργεί από τον Σεπτέμβριο του 2013.
Είναι επισκέψιμη από όλους, αρκεί να έχει έρθει σε επικοινωνία προηγουμένως με τον κ. Ξενοφώντα Καπλάνη, καθηγητή φυσικό, ο οποίος και κάνει την ξενάγηση/παρουσίαση στο χώρο. (Το τηλέφωνό του είναι στη διάθεσή μας).
Χθες επισκεφτήκαμε με τους καθηγητές κ. Σωτήρη Δρίβα και κ. Νίκη Καμάρα και τους μαθητές της Γ΄Γυμνασίου την έκθεση.
Ήταν μια συναρπαστική εμπειρία για όλους μας!
Προτείνουμε και σε άλλα σχολεία να την επισκεφτούν, διότι οι μαθητές θα έχουν την ευκαιρία να ενημερωθούν και να συζητήσουν για τις τελευταίες εξελίξεις στο χώρο της Φυσικής και τις πολλές θετικές επιπτώσεις τους στη ζωή μας.


Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2015

Διαγωνισμός του CERN για τους μαθητές «μια δέσμη για τα σχολεία»

Tο CERN προσφέρει σε μαθητές Λυκείου από όλον τον κόσμο την ευκαιρία να σχεδιάσουν και να πραγματοποιήσουν ένα επιστημονικό πείραμα σε μια δέσμη σωματιδίων του CERN. Τι καλύτερο για την κατανόηση της φυσικής; Τρίτη χρονιά φέτος, ο διαγωνισμός «μια δέσμη για τα σχολεία» απευθύνεται σε ομάδες με τουλάχιστον 5 μαθητές, ηλικίας 16 ετών και άνω, με έναν τουλάχιστον ενήλικα υπεύθυνο ως «προπονητή». Δες περισσότερα για την δέσμη και τις εγκαταστάσεις στην διεύθυνση http://cern.ch/bl4s, και σκέψου ένα απλό δημιουργικό πείραμα.
Υπόβαλε την πρότασή σου έγγραφα μαζί με ένα μικρό video έως το τέλος Μαρτίου 2016. Οι προηγούμενοι νικητές έκαναν με την δέσμη ελέγχους σεweb-κάμερες και σε κρυστάλλους που αναπτύχθηκαν στην τάξη ενώ άλλοι μελέτησαν τις διασπάσεις σωματιδίων και ερεύνησαν ακτίνες γ υψηλής ενέργειας. Τι μπορείς εσύ να ετοιμάσεις;
·  17 Νοεμβρίου 2015 – Αρχίζουν οι εγγραφές
Κάνε εγγραφή του ονόματος της ομάδας σου καθώς και των στοιχείων επικοινωνίας του προπονητή σου για να αρχίσεις να λαμβάνεις μηνύματα με πληροφορίες.
·  31 Μαρτίου 2016 – Τελική ημερομηνία υποβολής
Υπόβαλε την πρότασή σου με έως και 1000 λέξεις και ένα video 1 λεπτού (και τα δύο στα Αγγλικά) πριν τα μεσάνυχτα (ώρα κεντρικής Ευρώπης).
·  Ιούνιος 2016 – Αναγγελία των νικητών
Το CERN ανακοινώνει έναν κατάλογο με τις 10 έως 20 ομάδες που ξεχωρίζουν, τις επικρατούσες ομάδες. Μία (ή πιθανά και δεύτερη) ομάδα από αυτές θα επισκεφθεί το CERN.
·  Σεπτέμβριος 2016 (κατά προτίμηση) – Οι νικητές πραγματοποιούν το πείραμά τους στο CERN
Η ακριβής ημερομηνία θα καθορισθεί με συνεννόηση μεταξύ της νικήτριας ομάδας (ή των νικητριών ομάδων) και του CERN.
Βραβεία: όλοι οι συμμετέχοντες θα πάρουν βεβαιώσεις. Οι επικρατούσες ομάδες θα πάρουν ένα μπλουζάκι του διαγωνισμού για κάθε μέλος τους, ένα ανιχνευτή κοσμικών ακτίνων για το σχολείο τους και, για μερικές από αυτές, την ευκαιρία να επισκεφθούν κάποιο ερευνητικό κέντρο της περιοχής τους. Για την νικήτρια ομάδα (ή τις νικήτριες ομάδες), εννέα μέλη και έως δύο ενήλικες- προπονητές ανά ομάδα θα προσκληθούν στο CERN για 10 ημέρες (όλα τα έξοδα καλύπτονται από το CERN) για να εκτελέσουν τα πειράματα στην δέσμη.
Εγγράψου τώρα: http://cern.ch/bl4s
Θέλεις να μάθεις περισσότερα; Δες αυτό το video, διάβασε τις «συνηθισμένες ερωτήσεις» FAQ, ή έλα σε επαφή στην ηλεκτρονική διεύθυνσηbeam-line-4-schools@cern.ch. Για διευκρινίσεις στα Ελληνικά έλα σε επαφή με τον Νίκο Τράκα (ntrac@central.ntua.gr).

Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2015

Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2015

Επιμορφωτική συνάντηση εκπαιδευτικών κλάδου ΠΕ04 και όσων διδάσκουν Φ.Ε. στα Γενικά Λύκεια και ΕΠΑΛ (υπενθύμιση)

Στα πλαίσια των συναντήσεων επιμόρφωσης που οργανώνουν τα ΕΚΦΕ και οι Σχολικοί Σύμβουλοι, για τους εκπαιδευτικούς του κλάδου ΠΕ04 και όσων διδάσκουν Φυσικές Επιστήμες (σχετ. Υ.Α. ΥΠΑΙΘ/129604/Γ7/12-08-14), σας υπενθυμίζουμε ότι την
                                                Πέμπτη 19.15.15 και Δευτέρα 23.11.15
προγραμματίσθηκαν συναντήσεις εκπαιδευτικών κλάδου ΠΕ04 και όσων διδάσκουν Φ.Ε. στα Γενικά Λύκεια και ΕΠΑΛ, των σχολείων της ομάδας Α, με την παρακάτω θεματολογία:

·         Επεξεργασία υποχρεωτικών εργαστηριακών ασκήσεων Χημείας για το Λύκεο και ΕΠΑΛ του σχ. έτους 2015-2016 (Δημ. Νάκος - υπ. ΕΚΦΕ Λάρισας)
·         Πληροφορίες σχετικές με τη διδασκαλία της  Χημείας για το Λύκεο και ΕΠΑΛ (Ασημ. Κοντογεωργίου - Σχολ. Σύμβουλος ΠΕ04)
·         Προγραμματιζόμενες  δράσεις για το σχ. έτος 2015-2016 (Δημ. Νάκος - υπ. ΕΚΦΕ Λάρισας)

    Για το σκοπό αυτό καλούνται οι εκπαιδευτικοί που διδάσκουν τα παραπάνω μαθήματα και ιδιαίτερα όσοι για πρώτη φορά αποσπάστηκαν σε Λύκεια στο νομό Λάρισας, να παραστούν σε όποια απ΄τις παραπάνω ημερομηνίες εξυπηρετεί το πρόγραμμά τους.  
          Οι συναντήσεις θα πραγματοποιηθούν στον «ΠΟΛΥΧΩΡΟ ΦΥΣΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ»  (6ο ΓΕΛ Λάρισας) και ώρα 11:30.
                        
                                                                                                                        Δημ. Νάκος - Υπευθ. ΕΚΦΕ Λάρισας

Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2015

Στάχτη από καυσόξυλα:Σύσταση - Ιδιότητες - Χρήσεις

Μην πετάτε τη στάχτη από τα τζάκια σας 

Χειμώνας, κρύο, οικονομικά προβλήματα, επιστροφή – έντονη – στον παραδοσιακό τρόπο θέρμανσης.

ΚΑΨΙΜΟ ΞΥΛΩΝ στις ξυλοσομπες, στα τζάκια, στα τροποποιημένα καλοριφέρ με ξύλα.

Επειδή στις μέρες μας πρέπει, επιβάλλεται να αξιοποιούμε τα πάντα από οικονομική άποψη αλλά και από στάση ζωής (οικολογική συνείδηση, ανακύκλωση, επιστροφή στις ρίζες μας και στις «εγκαταλειμμένες – ξεχασμένες – αξίες της ζωής μας, παράδοση, παραδοσιακοί τρόποι ανακύκλωσης – αξιοποίησης όσων υλικών μπορούμε και ξέρουμε να ανακυκλώνουμε κλπ) έψαξα, ρώτησα, πειραματίστηκα μόνος μου αλλά και με φίλους – φίλες που μοιραζόμαστε τις ίδιες ανησυχίες και προβληματισμούς, βρήκα, συγκέντρωσα και θα προσπαθήσω να παρουσιάσω μερικά οφέλη από το προϊόν που παράγεται από την καύση των ξύλων την ΣΤΑΧΤΗ.

Συνεχίζουμε φυσικά να την χρησιμοποιούμε, όπως έκαναν παλιά και αυτό θα πρέπει να μας κάνει να νοιώθουμε απερίγραπτη χαρά! Η στάχτη από ξύλα είναι η σκόνη που έμεινε από την καύση τους .

Ξύλα εννοούμε μόνο τα φυσικά.(Όχι ξύλα με βαφές, κόλες, βερνίκια ή επεξεργασμένα MDF κλπ).

ΠΡΟΣΟΧΗ ΝΑ ΜΗΝ ΤΗΝ ΜΟΛΥΝΟΥΜΕ, πρέπει να προσέχουμε να μην πετάμε μέσα στην φωτιά πλαστικά, αποτσίγαρα, ή οτιδήποτε άλλο σκουπίδι που μπορεί να μολύνει την στάχτη.

Περιμένουμε να κρυώσει και μαζεύουμε την άσπρη στάχτη που είναι πάνω – πάνω από τα καρβουνάκια και την αποθηκεύουμε σε μεταλλικό δοχείο με καπάκι. (π.χ. τενεκέ από τυρί, η όπου μπορεί ο καθένας κλπ).

Τα καρβουνάκια της στάχτης τα αποθηκεύουμε σε άλλο δοχείο.

ΔΕΝ ΠΕΤΑΜΕ ΤΙΠΟΤΑ, ΓΙΑΤΙ ΟΛΑ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ!!!
Πάμε τώρα να αναλύσουμε τι περιέχει η στάχτη και είναι τόσο πολύτιμη!

Η στάχτη περιέχει κυρίως ανθρακικό ασβέστιο από 25% έως 45%(το οποίο είναι ένα ανόργανο αλάτι με χημικό τύπο CaCO3.), λιγότερο από 10 % περιέχει Κάλιο (Κ), και λιγότερο από 1% φωσφορικό άλας. Υπάρχουν ιχνοστοιχεία σιδήρου, μαγγανίου, ψευδαργύρου, χαλκού και μερικά βαρέα μέταλλα (όπως ο μόλυβδος, το κάδμιο, το νικέλιο και το χρώμιο). ΔΕΝ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΑΖΩΤΟ.

Οι παραπάνω αριθμοί δεν είναι απόλυτοι αλλά διαφέρουν ανάλογα με την θερμοκρασία καύσης των ξύλων.

Η καύση των ξύλων επηρεάζει την σύνθεση και την ποσότητά της στάχτης, υψηλότερη θερμοκρασία μειώνει την απόδοση της στάχτης.

Συμπέρασμα: η καλύτερη ποιότητα στάχτης επιτυγχάνεται με χαμηλή θερμοκρασία.

Είδη ξύλων: Σκληρά ξύλα (δέντρο, πουρνάρι, οξιά κλπ) παράγουν περισσότερη στάχτη από τα μαλακά, όπως των κωνοφόρων και ο φλοιός και τα φύλλα παράγουν γενικά πιο πολύ στάχτη από το εσωτερικό ξυλωδών τμημάτων του δέντρου.

Ποσοστό παραγόμενης στάχτης: η καύση των ξύλων δίνει περίπου 6-10% στάχτες.

Με βάση τα παραπάνω θα προσπαθήσω να αναλύσω τις χρήσεις της στάχτης, έτσι ώστε να μάθουμε (όσοι δεν ξέρουμε), και να διευρύνουμε τις γνώσεις μας (όσοι ξέρουμε), αλλά και να φρεσκάρουμε την μνήμη μας πώς να την χρησιμοποιούμε (όσοι & όσες θέλουν).

Χρήσεις της στάχτης.

1. ΑΠΟΡΡΡΥΠΑΝΤΙΚΟ: φτιάχνουμε απορρυπαντικό με αλισίβα.

Βράζουμε 2 με 3 κουταλάκια στάχτη σε 1 μπρίκι με νερό και μετά την σουρώνουμε (π.χ με ένα φίλτρο του καφέ).

Είναι από τα καλύτερα (αν όχι το καλύτερο) απορρυπαντικό γενικής χρήσης, καθαρίζει, λευκαίνει και απολυμαίνει ρούχα, πατώματα, τζάμια, πιάτα, σκουριές που έχουν ποτίσει στα μάρμαρα, ασημικά, και πολλά άλλα που δεν τα δοκίμασα.

2. ΓΥΑΛΙΝΕΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΕΣ: παίρνουμε ένα υγρό πανί και το βουτάμε σε στάχτη η σε αλισίβα και καθαρίζουμε τις γυάλινες πόρτες του τζακιού. Τρίβουμε τα τζάμια με ένα υγρό σφουγγάρι βουτηγμένο στη στάχτη.

3. ΛΕΚΕΔΕΣ ΡΟΥΧΩΝ: για να φύγει γρήγορα ένας λεκές από τα ρούχα την στιγμή που έγινε, βάζουμε πάνω του λίγη στάχτη και μετά από πέντε λεπτά τον τρίβουμε με ψίχα ψωμιού.

4. ΑΣΧΗΜΕΣ ΟΣΜΕΣ: την βάζουμε πάνω σε οτιδήποτε μυρίζει άσχημα και φεύγουν οι άσχημες οσμές.

5. ΞΕΜΥΡΙΣΜΑ ΨΥΓΕΙΟΥ: για να ξεμυρίσει το ψυγείο μας βάζουμε μέσα ένα πιάτο με καρβουνόσκονη (από ξυλοκάρβουνο), και την ανανεώνουμε μέχρις να φύγει κάθε μυρωδιά.

6. ΔΟΝΤΙΑ: την χρησιμοποιούμαι και στο πλύσιμο των δοντιών.

7. ΛΟΥΣΙΜΟ: λουζόμαστε με την αλισίβα, και χρησιμοποιούμε ξύδι στο ξέβγαλμα, αυτό ευνοεί περισσότερο το λιπαρό μαλλί.

8. ΓΛΥΚΑ – ΦΑΓΗΤΑ – ΨΩΜΙ: χρησιμοποιούμε την αλισίβα στην κουζίνα μας σε πολλά γλυκά και φαγητά, όπως στην παρασκευή μουσταλευριάς, στα μελομακάρονα, στο ψωμί. Εκτός από την υπέροχη γεύση και την βελούδινη υφή που δίνει στα φαγητά μας καθαρίζει το έντερο από τους παθογόνους μικροοργανισμούς. Το ψωμί γίνεται πιο αφράτο και το βοηθά να μην τρίβεται.

9. ΓΕΩΡΓΙΑ – ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ: η στάχτη του ξύλου για μεγάλο χρονικό διάστημα έχει χρησιμοποιηθεί στη γεωργία, δεδομένου ότι ανακυκλώνει τα θρεπτικά συστατικά πίσω στην γη. Η στάχτη χρησιμοποιείται και ως λίπασμα, αλλά ΠΡΟΣΟΧΗ δεν περιέχει άζωτο.
Επίσης δεσμεύεται διοξείδιο του άνθρακα από τους μικροοργανισμούς μέσα στο χώμα η ανάπτυξη των οποίων ενισχύεται από τη στάχτη και η γη γίνεται πιο εύφορη. Λόγω της παρουσίας του ανθρακικού ασβεστίου εξουδετερώνεται η οξύτητα του εδάφους, αυξάνοντας το Ph του και αυξάνει την δραστηριότητα των βακτηρίων του εδάφους.
Η αύξηση της αλκαλικότητας του εδάφους επηρεάζει την θρέψη των φυτών. Θρεπτικές ουσίες είναι πιο εύκολα διαθέσιμες στα φυτά, όταν το έδαφος είναι ελαφρώς όξινο. Αλλά επειδή αυξάνεται πολύ το Ph του εδάφους με την προσθήκη μεγάλων ποσοτήτων μπορεί να κάνει κακό παρά καλό.
Η στάχτη δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σε φυτά που αγαπάνε όξινα εδάφη, όπως είναι οι πατάτες, τα βατόμουρα.
Είναι καλό να χρησιμοποιείται με φειδώ και γίνεται τακτικά έλεγχος του PH του εδάφους.

10. ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΦΥΤΩΝ: Δυναμώνει τα φυτά που αγαπούν το ασβέστιο, όπως είναι οι ντομάτες, τα αμπέλια, οι φασολιές, το σπανάκι, ο αρακάς, τα αβοκάντο, τα σκόρδα κα. Ακόμα ευδοκιμούν και οι τριανταφυλλιές. Μπορούμε να προσθέσουμε 1 / 4 φλιτζανιού σε κάθε λάκκο κατά τη φύτευση. Μια κουταλιά στάχτη ανά 1000 λίτρα νερό δυναμώνει υδρόβια φυτά.

11. ΑΝΤΙΠΑΓΩΤΙΚΗ: Βοηθάει τα φυτά να μην παγώσουν τον χειμώνα αν ρίξουμε πάνω τους μια στρώση από στάχτες.

12. ΕΝΤΟΜΟΑΠΩΘΗΤΙΚΗ: Απωθεί ζώα, τίποτα δεν πλησιάζει την στάχτη! Με την στάχτη απομακρύνονται από τον κήπο διάφορα έντομα και παράσιτα όπως γυμνοσάλιαγκες και σαλιγκάρια κα. Διώχνει τα μυρμήγκια αν ρίξουμε λίγη στάχτη στην μυρμηγκοφωλιά τους.
Δεν μπορούν να μεταφέρουν την στάχτη όποτε θα αλλάξουν φώλια!

13. ΑΠΩΘΕΙ ΠΟΝΤΙΚΙΑ, ΚΑΤΣΑΡΙΔΕΣ: Σκορπίζουμε στάχτη στις γωνίες και στα σκοτεινά σημεία της αποθήκης μας ή του σπιτιού μας. Όσο υπάρχει στάχτη δεν θα πλησιάζουν ποντίκια, κατσαρίδες, έντομα.

14. ΨΥΡΕΣ – ΨΥΛΛΟΙ – ΤΣΙΜΠΟΥΡΙΑ: Διώχνει – απωθεί τις ψείρες (στο τριχωτό της κεφαλής), τους ψύλλους και τα τσιμπούρια από τα κατοικίδια ζώα. Μπορούμε να φτιάξουμε ένα μίγμα στάχτης μαζί με ξύδι ώστε να γίνει μια πηχτή λάσπη και να την αλείψουμε στο τριχωτό.

15. ΡΟΥΧΑ: Απωθεί τον σκόρο. Ρίχνουμε στάχτη στα ρούχα μας και μετά τα αποθηκεύουμε και όταν θα θέλουμε να τα χρησιμοποιήσουμε απλά τα τινάζουμε. Μπορούν έτσι να μείνουν αρκετά χρόνια χωρίς να πάθουν τίποτα απολύτως.

16. ΠΟΤΑΣΑ: μπορεί να παραχθει (Υδροξείδιο του καλίου, ΚΟΗ) από στάχτη και αποσταγμένο νερό, η οποία με τη σειρά της μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην παραγωγή σαπουνιού. Η διαδικασία είναι λίγο πολύπλοκη και χρονοβόρα και χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή γιατί η ποτάσα είναι καυστική.

17. Χρησιμοποιείται στα αιώνια αυγά, τα οποία είναι κονσερβοποιημένα αυγά που φτιάχνουν στην Ανατολή και χρησιμοποιούνται στην κουζίνα τους. Τα αυγά μπορούν να διατηρηθούν με μείγμα πηλού, στάχτης, αλάτι, ασβέστη, και φλοιού του ρυζιού για αρκετές εβδομάδες έως αρκετούς μήνες, ανάλογα με τη μέθοδο της επεξεργασίας.

18. ΣΟΔΑ: η σόδα (Ανθρακικό νάτριο Na2CO3, σόδα πλυσίματος) μπορεί να παραχθεί από την στάχτη. Η σόδα είναι γνωστή για την καθημερινή χρήση της ως αποσκληρυντικό του νερού. Na2SO4 + CaCO3 + 2 C → Na2CO3 + 2 CO2 + CaS
Η σόδα παράγεται από βράσιμο του μίγματος στάχτης και νερού, και στη συνέχεια συλλέγεται όταν το νερό εξατμιστεί.

19. ΑΝΤΙΠΑΓΕΤΙΚΗ: λιώνει τον πάγο επειδή περιέχει αλάτι. Είναι πιο αποτελεσματική από το αλάτι ή άλλες χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται στις μέρες μας.

20. ΦΙΛΤΡΟ: τα κάρβουνα που μένουν από την καύση (τα μαύρα κομμάτια, όχι η γκρι / λευκή στάχτη) μπορούμε να τα χτυπήσουμε με ένα σφυρί και στη συνέχεια να τα αλέσουμε με ένα γουδοχέρι ή μπλέντερ και να πάρουμε μια λεπτή σκόνη. Η σκόνη αυτή από τα κάρβουνα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως φίλτρο.

21. ΚΡΑΣΙ: Χρησιμοποιείται για να φιλτράρουμε το κρασί μας αν μας βρήκε λίγο θολό.

22. ΦΙΛΤΡΟ ΝΕΡΟΥ: Εάν το νερό μιας πηγής μας έχει σκουλήκια ή κυπρίνους μπορούμε να το φιλτράρουμε με την στάχτη και παίρνουμε ένα πεντακάθαρο νερό.

23. ΑΦΥΓΡΑΝΣΗ: Κομμάτια από άνθρακα (κάρβουνο) τοποθετούνται σε μεταλλικά δοχεία με τρύπες και μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση υγρασίας σε μέρη όπως τα ντουλάπια, τα υπόγεια, κάτω από τους νεροχύτες κλπ.

24. ΣΒΗΣΙΜΟ ΦΩΤΙΑΣ: Σβήνουμε τη φωτιά , πολύ εύκολα και γρήγορα πετώντας στάχτη πάνω της.

25. ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΣΠΟΡΩΝ: Τα παλιά χρόνια χρησιμοποιούσαν για την συντήρηση των σπόρων όπως των φασολιών μεγάλα πήλινα δοχεία που από πάνω τα κάλυπταν με παχύ στρώμα από στάχτη. Αυτό βοηθούσε να μην τα φάνε τα σκαθάρια. Μία μελέτη συντήρησης σπόρων δείχνει ότι η στάχτη ξύλου αφυδατώνει τους σπόρους και τους καθιστά λιγότερο επιρρεπή σε μόλυνση.

26. ΕΠΟΥΛΩΣΗ ΠΛΗΓΩΝ: την χρησιμοποιούμε σε πληγές για να σκοτώσει κάθε μικρόβιο και να γίνει η επούλωση πολύ γρήγορα. Διαλύουμε λίγο χειροποίητο σαπούνι μέσα στην αλισίβα και πλένουμε με αυτό την πληγή χωρίς να την ξεπλύνουμε μετά.

27. ΨΥΓΕΙΟ (ΦΥΣΙΚΑ ΧΩΡΙΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ): Μπορούμε να διατηρήσουμε φρούτα και λαχανικά χωρίς να πάθουν τίποτα για πολλές μέρες έως και ΧΡΟΝΙΑ! Σκάβουμε έναν λάκκο, τον γεμίζουμε με στάχτη τοποθετούμε τα λαχανικά έτσι ώστε να μην έρχονται σε επαφή το ένα με το άλλο αλλά ούτε και με το χώμα. Σκεπάστε τον λάκκο με ,ένα ξύλο και τα αφήνουμε.

28. ΠΥΤΙΑ: Τα παλιά χρόνια για να διατηρήσουν την πυτιά, την βάζανε μέσα σε ένα κέρατο, το γεμίζανε με στάχτη, το σφραγίζανε με λάσπη και κρεμούσανε σε ένα δέντρο. Το αφήνανε εκεί για χρόνια χωρίς να πάθει τίποτα απολύτως η πυτιά.

Αυτά προς το παρόν για την στάχτη (ίσως και να σας κούρασα άλλα νομίζω ότι από όλα τα παραπάνω κάτι αξίζει να δοκιμάσουμε) και προσοχή στις σόμπες και τα τζάκια.


Οι μαθητές πιο πολύ παιδεύονται παρά εκπαιδεύονται

Οι μαθητές μας 
  • παιδεύονται αλλά δεν εκπαιδεύονται δεν νιώθουν, ούτε βιώνουν τη μάθηση ελέγχονται αλλά δεν αυτοελέγχονται                
  • εκτελούν οδηγίες αλλά δεν αυτενεργούν
  • πειθαρχούν αλλά δεν αυτοπειθαρχούν
  • πληροφορούνται αλλά δεν μαθαίνουν
  • αναπαράγουν αλλά δεν δημιουργούν
  • γεμίζουν το μυαλό αλλά όχι τη ψυχή
  • μετρώνται από όλους
  • και αναμετρώνται μεταξύ τους ,χωρίς λόγο
  • ιδρυματοποιούνται και ομογενοποιούνται                                                               

Είναι αυτό παιδεία ή παιδεμός;
Δεν χαίρονται στο μάθημα                                                      
Όσοι από εσάς είστε εκπαιδευτικοί δοκιμάστε να κάνετε την εξής έρευνα μέσα στην τάξη σας : Ρωτήστε τους μαθητές σας α) να βαθμολογήσουν τη χαρά που παίρνουν κατά τη διάρκεια του μαθήματος και β)τι τους κάνει να χαίρονται στο μάθημα.
Θα διαπιστώσετε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών θα απαντήσει ότι νιώθει από καθόλου μέχρι ελάχιστη χαρά κατά τη διάρκεια των μαθημάτων(πολλά από αυτά θα σας πουν ότι μόνο στα διαλείμματα χαίρονται) και ότι αυτή η ελάχιστη χαρά συνήθως προέρχεται από έναν καλό βαθμό σε ένα διαγώνισμα ή από έναν έπαινο ενός καθηγητή.
Και όταν οι σύγχρονες θεωρίες μάθησης έχουν καταλήξει ότι «μαθαίνουμε ότι μας προκαλεί συγκίνηση και ευχαρίστηση» τι άλλο μπορεί να σημαίνει αυτό πέρα από το ότι οι Έλληνες μαθητές ,στο σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα, στην πραγματικότητα  μαθαίνουν ελάχιστα πράγματα; Φυσικά όταν λέμε μάθηση δεν εννοούμε την παπαγαλία και την  αυτοματοποιημένη αντίδραση σε εξετάσεις, αλλά κάτι πολύ πιο ουσιαστικό και βαθύ.
Μετρώνται και αναμετρώνται
Ας μην κρυβόμαστε, δεν ξέρουμε τι θα απέμενε στο ελληνικό σχολείο σαν κίνητρο μάθησης αν αφαιρούσαμε την σχολική απόδοση. Βαθμοί, βραβεία, αριστεία, έπαινοι, επιτυχία στις εξετάσεις, επιβράβευση από τους γονείς και κοινωνική αναγνώριση. Τα παιδιά διαρκώς μετρώνται από γονείς και εκπαιδευτικούς (αξιολόγηση) και ταυτόχρονα αναμετρώνται μεταξύ τους για την επίτευξη της καλύτερης βαθμολογίας. Έτσι μπολιάζονται στο κυνήγι του ατομικού κέρδους. Τέτοιου είδους κίνητρα βάλλουν εναντίον της πραγματικής μάθησης και ωρίμανσης και ας νομίζουμε το αντίθετο. Το ζητούμενο είναι τα εσωτερικά κίνητρα της μάθησης :η χαρά του να μαθαίνεις, η συγκίνηση ,η ανακάλυψη της γνώσης όπου το μάθημα μοιάζει με περιπέτεια και όχι με βαρετή και προκάτ διαδικασία. Ποια είναι αλήθεια  η αγαπημένη ερώτηση του έλληνα γονέα κάθε μεσημέρι στο παιδί του όταν γυρίζει από το σχολείο; Είναι «πως τα πήγες σήμερα, γράψατε κανένα τεστ ;» ενώ θα έπρεπε να είναι  «έμαθες κάτι ενδιαφέρον σήμερα στο σχολείο;» Δυστυχώς τα ελληνόπουλα κουβαλάνε δυσθεώρητο βάρος στους μικρούς τους ώμους : το άγχος και τα όνειρα ολόκληρης της οικογένειάς τους. Και πώς να πείσεις τους γονείς να το αλλάξουν αυτό όταν το έχουν τακτοποιήσει μέσα τους ως νοιάξιμο και θυσία για το παιδί τους.
Φορτώνονται
Στα γυμνάσια και λύκεια της χώρας οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές αναλώνονται σε ένα απίστευτο κυνηγητό προσπαθώντας να τα κάνουν όλα ταυτόχρονα. Ας πάρουμε για παράδειγμα την περίοδο Οκτωβρίου-Νοεμβρίου.Πρέπει να μπουν καμία δεκαπενταριά διαγωνίσματα σε κάθε τμήμα ,χώρια τα τεστ. Χώρια η προφορική εξέταση μαθητών. Χώρια η υποχρεωτική επανάληψη πριν από κάθε διαγώνισμα. Πρέπει να γίνουν πρόβες για τις σχολικές εορτές της 28ης Οκτωβρίου και της 17ης Νοέμβρη. Πρέπει να γίνουν πρόβες βήματος για την παρέλαση. Καταλαβαίνει κανείς τι συμβαίνει όταν οι ώρες των προβών συμπέσουν με τις ώρες των διαγωνισμάτων. Πρέπει να πάμε περιπάτους και εκπαιδευτικές εκδρομές. ‘Έχουμε και τις μέρες του σχολικού αθλητισμού και της διαφορετικότητας. Επίσης πρέπει να εκλεγούν τα πενταμελή συμβούλια των τμημάτων και το δεκαπενταμελές συμβούλιο του σχολείου. Και μέσα σε όλα αυτά πρέπει να τρέξει και η ύλη η οποία δεν βγαίνει με τίποτα. Και πρέπει φυσικά το σχολείο να ανταγωνιστεί και το φροντιστήριο. «Λίθοι, πλίνθοι και κέραμοι ατάκτως ερριμμένα». Ενώ συμβαίνουν αυτά τα απίθανα σε ποσότητα πράγματα στο ελληνικό σχολείο η ποιότητα όπως είναι φυσικό χάνεται. Επιμένουμε σε ένα άκρως εξεταστικό-κεντρικό σύστημα όταν στις πιο εκπαιδευτικά προηγμένες χώρες  τα διαγωνίσματα απαγορεύονται γιατί υπονομεύουν την ομαλή ένταξη του παιδιού στην ομάδα και την  κοινή προσπάθεια (Σουηδία, Φινλανδία).  Είναι επιτακτική ανάγκη να αφαιρεθούν κάποιες δραστηριότητες που βασανίζουν τους μαθητές χωρίς να τους προσφέρουν κανέναν παιδαγωγικό κέρδος (ειδικά η ελάττωση της ύλης και των διαγωνισμάτων είναι απαραίτητο να γίνουν άμεσα) και να αντικατασταθούν από άλλες δραστηριότητες που τους προσφέρουν ουσία. Ας ταράξουμε καλύτερα τα παιδιά με μαθήματα που έχουν να κάνουν με τις τέχνες, με τον πολιτισμό, με τον ανθρωπισμό που προάγουν τις αξίες, που ομορφαίνουν την ψυχή και γαληνεύουν το νου και που τα βοηθούν να εκφραστούν. Είναι άραγε τυχαίο ότι στα καλλιτεχνικά και μουσικά σχολεία δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου σχολική βία και σχολικός εκφοβισμός;  
Δεν μαθαίνουν, πληροφορούνται                                                                  
Το εκπαιδευτικό μας σύστημα πάσχει από γνωσιοκεντρισμό. Όσο περισσότερο προσπαθούμε να στοιβάξουμε το μυαλό των μαθητών με γνώσεις τόσο μένουν οι καρδιές τους άδειες. Ο όρος «κοινωνία της πληροφορίας» που τόσο έχει χρησιμοποιηθεί τα τελευταία χρόνια αποδείχθηκε κενός περιεχομένου. Οι καθηγητές οφείλουν να βάζουν τις ειδικότητές τους σε δεύτερη μοίρα και σε πρώτη μοίρα να νιώθουν δάσκαλοι. Ο στόχος δεν πρέπει να είναι η μεταφορά γνώσης του αντικειμένου τους στα παιδιά αλλά με πρόφαση το αντικείμενο, να τα βοηθήσουν να εμπλακούν συναισθηματικά ώστε να βιώσουν τη γνώση και να την υποδεχτούν θετικά. Αυτό που αρνούμαστε να καταλάβουμε είναι ότι η μάθηση δεν είναι παθητική διαδικασία αλλά ότι είναι μια συνειδητή επιλογή των μαθητών βασισμένη στην επιθυμία τους.                              
Εδώ ισχύει η εξίσωση (Μάθηση = συναίσθημα + βίωμα). Τελικά τα παιδιά μαθαίνουν ότι εκείνα θέλουν και γι’ αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία να θέλουν. Το όχημα της μάθησης είναι η προσωπική σχέση του εκπαιδευτικού με τον μαθητή και του μαθητή με τους συμμαθητές του. Εκεί αξίζει να εστιάσουμε, στις προσωπικές σχέσεις.
Δεν αυτοπειθαρχούν, πειθαρχούν από φόβο  
Όλες σχεδόν οι παιδαγωγικές επιστήμες θεωρούν ότι τα όρια είναι απαραίτητα για την ωρίμανση των μαθητών. Όμως καθώς η ωρίμανση αυτή εξελίσσεται τα όρια πρέπει να αναπροσαρμόζονται. Στις πολύ μικρές ηλικίες τα όρια μπαίνουν από τους γονείς και τους δασκάλους αλλά όσο μεγαλώνουν τα παιδιά τα όρια πρέπει να έχουν την τάση να μπαίνουν από τα ίδια τα παιδιά και όχι να ορίζονται από τρίτους. Αυτό δυστυχώς δεν συμβαίνει στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Το αποτέλεσμα είναι τα μεγάλα παιδιά να πιέζονται από τα ασφυκτικά όρια που προορίζονται κανονικά για μικρότερα παιδιά. Έχουμε αλήθεια αναρωτηθεί ποτέ αν πολλές από τις αρνητικές συμπεριφοράς των παιδιών οφείλονται στα πολύ ασφυκτικά όρια που τους έχουμε θέσει; Είναι πολύ σημαντικό την ώρα που εμείς οι εκπαιδευτικοί απαιτούμε από τα παιδιά να μην παραβαίνουν τα όρια να σκεφτούμε μήπως εμείς πρώτοι έχουμε παραβιάσει τα όρια των παιδιών.
Οι περισσότεροι έλληνες εκπαιδευτικοί έχουν την τάση να επιβάλλουν την απόλυτη πειθαρχία και ησυχία στην τάξη τους. Οι τάξεις «νεκροταφεία» είναι αποτέλεσμα του φόβου που νιώθουν οι μαθητές για την παραβίαση των ορίων που έχει θέσει ο εκπαιδευτικός ο οποίος με τη σειρά του τρέμει όσο τίποτα άλλο το μη χάσει τον έλεγχο της τάξης του. Δηλαδή ο εκπαιδευτικός φοβάται τα παιδιά και τα παιδιά τον  εκπαιδευτικό .Εδώ ισχύει το «Φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό τον Γιάννη». Το πρόβλημα είναι ότι οι μαθητές δεν έχουν μάθει την αυτοπειθαρχία αλλά την επιβαλλόμενη πειθαρχία. Και η επιβαλλόμενη πειθαρχία σίγουρα δεν είναι η ιδανική συνθήκη για το απαραίτητο «παιδαγωγικό πλησίασμα» και αναπτύσσει  στα παιδιά αντιδραστικές τάσεις απέναντι στις σχολικές νόρμες.
Δεν αυτοελέγχονται και δεν αυτενεργούν                 
Οι έλληνες μαθητές παρουσιάζουν, στην πλειοψηφία, τους έλλειμμα αυτοελέγχου. Ας αναφέρουμε παραδείγματα καταστάσεων που απαιτούν αυτοέλεγχο:1) είναι κακοί ακροατές και θεατές. Δεν μπορούν να επιβληθούν εύκολα στον εαυτό τους για να παρακολουθήσουν π.χ μια ομιλία ή μια θεατρική παράσταση.2) Τους είναι πολύ δύσκολο να διαχειριστούν την ίδια τους την χαρά. Η χαρά τους μεταφράζεται αμέσως σε μια μη δημιουργική υπερένταση και μια κατάσταση εκτός ελέγχου.3) Εκεί που δυσκολεύονται περισσότερο είναι στη διαχείριση της ελευθερίας τους. Τότε αρχικά σαστίζουν, βραχυκυκλώνουν και τελικά φτάνουν στο σημείο να ζητήσουν από τον εκπαιδευτικό να τους πει τι να κάνουν, στην ουσία προσκαλώντας τον να τους απαλλάξει από την βασανιστική ελευθερία που τους είχε παραχωρήσει. Τα παιδιά έχουν μάθει να λειτουργούν μέσα στο πλαίσιο της τάξης τους και να ακολουθούν τις εντολές. Όταν καλούνται εκείνα να αυτενεργήσουν και να αναλάβουν την ευθύνη του εαυτού τους ,αποσυντονίζονται και νιώθουν «ψάρια έξω από τα νερά τους». Ένα είδος ιδρυματισμού δηλαδή.
Ομογενοποιούνται
Το σχολείο θα όφειλε να ανιχνεύει και να αναδεικνύει τη μοναδικότητα του κάθε παιδιού. Τις ιδιαίτερες κλίσεις του, τα ταλέντα του, τα ενδιαφέροντα και τις ικανότητές του. Όμως στη χώρα μας συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Σκοπός είναι η ομογενοποίηση και η εξάλειψη οποιασδήποτε μορφής διαφορετικότητας. Το σχολείο λειτουργεί σαν μια μηχανή του κιμά που όλα τα μετατρέπει σε ένα εύπλαστο και ομογενές υλικό. Αν ρωτήσουμε τους ίδιους τους μαθητές ποιος είναι ο σκοπός που πάνε σχολείο σχεδόν όλοι θα μας απαντήσουν το ίδιο: «για να γίνω καλός μαθητής και καλός και χρήσιμος άνθρωπος στην κοινωνία». Κανένας τους δεν θα μας πει «για να ανακαλύψω ποιος είμαι και να βελτιώσω αυτό που είμαι». Οφείλουμε όμως να γνωρίζουμε ότι ένα σχολείο που δεν επιδιώκει την ανθρώπινη ποικιλομορφία μετατρέπεται μοιραία σε εξουσιαστικό και γραφειοκρατικό μηχανισμό.    
Δημήτρης Τσιριγώτης. Φυσικός

Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2015

Χέντι Λαμάρ: Η Google τιμά με doodle την 101η επέτειο από τη γέννηση της

https://el.wikipedia.org/wiki/Χέντι_Λαμάρ

Διασπορά φάσματος

Η Χέντι Λαμάρ μαζί με τον συνθέτη Τζορτζ Άνθεϊλ έλαβαν στις 11 Αυγούστου του 1942 δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για συσκευή που εφηύραν αποκαλούμενη Secret Communication System (Σύστημα Κρυφής Επικοινωνίας). Η πρώιμη αυτή συσκευή αναπήδησης συχνοτήτων χρησιμοποιούσε ένα κύλινδρο αυτόματου πιάνου προκειμένου να εναλλάσσει ένα σήμα μεταξύ 88 διαφορετικών συχνοτήτων με απώτερο σκοπό την απόκρυψη των τηλεκατευθυνόμενων τορπιλών από τα εχθρικά ραντάρ και την μείωση της πιθανότητας παρεμβολών. Η ιδέα υπήρξε αμφιλεγόμενη και πολύ προηγμένη για την εποχή της. Η συγκεκριμένη τεχνολογία τέθηκε για πρώτη φορά σε εφαρμογή το 1962 και αφού είχε λήξει η πατέντα. Οι δύο αρχικοί εφευρέτες δεν έλαβαν ποτέ το παραμικρό χρηματικό ποσό από την εφεύρεσή τους.

Η ιδέα της Χέντι για την εναλλαγή των συχνοτήτων υπήρξε η βάση για τη μοντέρνα τεχνολογία της διασποράς φάσματος που χρησιμοποιείται στις μέρες μας σε ένα ευρύ φάσμα συσκευών από τα ασύρματα τηλέφωνα μέχρι τις ασύρματες ευρυζωνικές συνδέσεις.
Η Χέντι θέλησε να γίνει μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Εφευρετών (National Inventors Council) για να λάβει την απάντηση ότι καλύτερα θα ήταν να χρησιμοποιήσει τη διασημότητά της για να προωθήσει την πώληση πολεμικών ομολόγων. Σε μία και μόνο εκδήλωση βοήθησε να συγκεντρωθούν 7 εκατομμύρια δολάρια.